Tabutumu Mezara Götürürüm

Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Deli gibi durmaksızın dönen dünya
Dönmez olur, çakılır kalır boşlukta
Ve düşündükçe beynime ellerimle çivi çakarım

Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Koşar adım işleyen saniyeler
Adeta durur, sanki pili bitmiş gibi
Ve düşündükçe bir arı bal yapar beynime,

Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Toprağa çakılmış bir ağaç gibi
Öylece çakılıp kalırım olduğum yere
Ve düşündükçe kendi tabutumu mezarlığa götürürüm

Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Bulutların delice çatlak topraklara ağladığı gibi
Bende yanaklarımı ıslatırım durmaksızın
Ve düşündükçe mahşer gününde kendimi sorguya çekerim

Senin yokluğunu düşündüğüm anda
Bir yar göçer, çığlıklar içinde
Benimde yüreğimde uçurumlar olur sen olmadığıda
Ve düşündükçe o yüreğimin uçurumundan atarım kendimi

Ben ben ancak senin yokluğunda ölür, varlığında yaşarım
Gözlerin bana baktıkça ben bir canımdır,
Gözlerini gözlerimden çekildiğin anda toprak
Ben ben Yaşadıkça Sana muhtaç,Ölünce ise onsuzluğumsun