Gülistan

Ben de sevdalı oldum,
Gülistanda güzelliği buldum.
Zonguldak ilk göz ağrım oldu,
Sınıfa çiçeklerim doldu.
İlk çiçeğin önünde durdum,
Sonra da adını sordum.
Dedi: “Adım Satı, soyadım Durak,
Babamın Satılmış, kardeşimin Burak.
Ablamın Felisiye, annemin de Ömür.
Geçimimiz de bildiğin gibi kömür.”
Parmak kaldıran Halil Çötür’dü:
- Öğretmenim babam kümpür götürdü.
- Gülüm nereye götürdü?
- Öğretmenim buraya götürdü.
- Götürdü değil getirdi diyeceksin,
Kümpürünü evde yiyeceksin.
Burada kümpür patatese denir,
En çok ta kara lahana yenir.
Söyle hocam söyle,
Bizim uşaklar böyle.
Her sabah okula gediyalaa...
Ağşamınan geliyalaa..

Çanakkale’de Mestan,
Bambaşka bir destan.
Dedesi zülbiyat yemiş,
“Ne kaa piinir, o kaa ekmek “ demiş.
Domata denir domatese,
Kompir denir patatese.
İbrahim İbiş olmuş,
Zübeyde Sübüş olmuş.

Rotasyon çıktı Mardin’e,
Düştük gurbet derdine.
Dedim: “Çocuğum adın nedir? ”
Dedi:” Şehmus oğlu Beşir’dir.”
Dedim: “Şehmus kimdir, söylesene.”
Dedi: “Vallah başım gözüm üstüne.”
Şeyh Musa, Sultan Şehmus olmuş.
Diyarbakır’la Mardin Şehmus dolmuş.
Fatmalar Fato, İbrahimler İbo olmuş.

Erzincan’da asker olduk,
Patatesi kartol bulduk.
Gaziantep’te Ökkeş vardı.
Bazen yanıma uğrardı.
“Antep fıstığı meşhurdur.” Derdi.
Hem anlatır, hem çıtır çıtır yerdi.

Ordu’ya geldim, yer Kuzey Anadolu.
İdris ve Temel fıkralarıyla dolu.
Fadime fındık toplayi,
Emine zıpkın saplayi.

Dilekçeye yazdım Tokat.
Tayinim çabuk çıktı, fakat;
Görev yerim Canik Dağları.
Güneyine dizilmiş bağları.
Biraz gayret, biraz sabır.
Derken çıktık dağa.
Burada herkes cıbır,
Ama herkes ağa.
Okula komşum geliyor.
Belli ki yorgun, çünkü sendeliyor.
“Hocam! ” dedi. “Bahçeye bahtum.
Fıraktular eğsüğdü, ben de çahtum.
Kostil topladım bayaktan,
Derman kesildi ayaktan.”
Patates kostil olmuş,
Burada da bir isim bulmuş.
Dedim: “Oğlunu çok severdin,
Galiba dün everdin.”
Dedi: “Dün behledik komşu kızını.
Yani kayınçomun baldızını.”

Öğretmenlik anlatmakla bitmez
Anlatırsak zaman yetmez.
Bu konuda destan yazılır destan!
Doğuda Şehmus, batıda Mestan.
Kısacası ülkem, baştan başa gülistan!

18.11.2004.Perşembe

Sebat Mercek