Yol

Yol

Feleğin tezgâhında işlendi,
Üzerimize türlü nakışlar.
Zamanın şeridine takıldı ömürler.

Ne fark eder?
Hangi on yıllarda bırakıldı izler.
Zamanın hükmü kalmadığında;
İlk insan ile son insan,
Hepsi aynı yerde?

Yenemediğin gururundur acı veren.
Ne çok sır gizlemişsin,
Kalbinin kıvrımlarına.

Şimdi yol alma vaktidir,
Uzun ve çetin bir yolda.
Dinlenmek,
Âlem-i beka'da

Ahmet Bektaş