Beni Vuracaklar
gözlerinde gördüm kudurmuş itleri
aklarında irin irindi kinleri
aç kurtlar uluyordu bakışlarında
gırtlaklarında yabanıl hırlamalar
göğüsleri hınçla dolup taşıyordu
burun kanatları sonuna dek açılıyor
dişleri parçalamaya can atıyordu
bu ülkeyi en çok onlar seviyordu
devleti, dini, allahı, bayrağı, polisi
çünkü hepsini kendileri kullanıyordu
her şeyin sahibiydiler, her şeyin efendisi
ezecektiler, sömürecektiler, öldürecektiler
biz de göz yumacaktık
bunu beklediler
sevmeyi bilmeyen hiçbir şeyi sevemez
nasıl sevemezlerse benim annemi, sevgilimi
benden daha çok
sevemezler bu ülkeyi, bu halkı, özgürlüğü
onlar kurşundan, kandan yanalar
ben sevgiden, barıştan, aşktan
onlar işkenceden, ölümden yanalar
ben mutluluktan, yasamaktan
onlar sömürmekten, susturmaktan yanalar
ben eşitlikten, konuşmaktan
işte ondan, işte bunu anlamadan
taptıkları yalanlardan ayrılmadan
beni vuracaklar
ben gülü sevdim dikenini incitmeden
yağmurlarda yürüdüm, sevdiğimi düşündüm
hüzün kaptım solgun güz yapraklarından
bir şarkıya bin gözyaşıyla eşlik ettim
nerde acı çektiriliyorsa canım yandı
sevgiyi kutsadım, askı sevdim,gönül verdim
balın rengini öğrendim arılardan
çiçekleri sordum kelebeklerden
ağaçları, dalları, yemişleri sevdim
tanıktır, akarsular, ormanlar,dağlar
onlarla konuşmadan
kuşlara danışmadan
beni vuracaklar
Celal Kabadayı
Celal Kabadayı şiirleri