Ağla Sivas Ağla
yüreğime inen bu acı
şimdi apansız
hangi suyuyla yıkanır
kanlı tarihin
örselenen bir geçmişin
geleceği ağlamaklı kıldığı
şu iki yüzlü zamanda
yüzsüz yargıçlar önündeyim
bütün suçlar benden uzak
suçlu olan onlar
güçlü olan onlar
beni yangınlar ortasında
yapayalnız bıraktılar
kahpe,kalleş ve hain
gece gündüz ortalıkta
elleri hep kan akıtmakta
ey bunları üstümüze salan
ey kışkış köpeklerinin sahibi
ey halka kurşun sıktıran
akılları çıldırtan akılsız
yürekleri dağlayan acımasız
insani insana yaktıran
varsılları kıvandıran
yoksulları kıvrandıran kitap
ey ölümleri hazırlayan
kanı kutsallayan yazman
ey yobazların, katillerin taptığı
allah sensen şeytan benim
sert rüzgarların bile okşadığı
sevgide açan o çiçekler
dikenli gül bile olsa
sevilmez mi
ne yaptınız şu dünyada
güzellikten aşktan yana
hani şiirleri özgürlüğün
hani umudun türküleri
hani sevgisiyle yücelen
insan gibi bir insan
kendi beyniyle düşünen
yarata yarata binlerce yılda
bir tek tanrıyı yarattınız
oturup sonra gece gündüz taptınız
ağaçlar uyuyordu tanyelleri eserken
ne bir dal ne bir yaprak
kımıldamıyordu bu esintiden
camiler uyuyordu kinsiz
sessiz ve zararsız
kötülük düşünmüyordu iyi canlar
gökyüzü mavi takımlarını giyiyordu
yaşam başlıyor sabah uyanıyordu
ancak birileri vardı
hiç uyumamış uyanmamışlardı
gözlerinde
şafağı şaşmış günlerin utancı
yüreklerinde
ortaçağın vahşi hıncı vardı
oy Madımak
karaların çiçeği
dilimizde yanmak
şeriatça yakmak
ey ölüme alkış tutanlar
ey yargısız infazların
canilerin,katillerin şakşakçıları
alevlerin ışıltısıyla parlayan
gözbebeklerinizde kuduz kan
salyadır damarlarınızda dolaşan
yürek deşen kurşunların vızıltısı
yangın akşamlarının ölüm kızıltısı
ezan sesi midir sizi rahatlatan
ne zaman kuşlar gitse
kanatlarında çığlıklarıyla
acıya doğanların
acıyla doğanların
yanıt gelir avcılardan
bu kuşlar sizin oralardan
kanatlarına değen rüzgar
iz bırakmış dumanlardan
göç mevsimi de değil
bu Temmuz sıcağında
neden geliyorlar durmadan
ağla Sivas ağla
söndür şu yangını
gözyaşlarınla
unutma şafaksız sabah
sabahsız akşam olmaz
kendisi allah olanın
iyi bir allahı olmaz
şeriatın ateşten gölgesinde
çöller denize
küller köze dönmez
yağmur yağmaz Temmuz`da
ağla Sivas ağla...
Celal Kabadayı
Celal Kabadayı şiirleri