EY YAŞAYAN HAVVA
Bugüne kadar o kadar çok yaratıldın ki alemde sayın geçti ademi,
O kadar çoğaldın ki,ne ben bilirim sayını ne de yaşayan diğerleri,
Yaşlandıkça bizi taşıyan dünya,o kadar çoğaldın ki??..
Şimdilerde senden korunmak nafile,her yerde benzerinin resmi.
Yüce Rabbim yarattığında seni,sana vermiş dokuz nefis bir haya,
Ve demiş ki ademe koru,kolla onu tut evinin bir odasında,
İzzetiyle yaşayan biri olan adem,hiç dinlemeyebilir mi bu emri
Özgürlüğün değilmiş kısıtlanan,sadece korumak içinmiş iffetini;
Sen ise dinledin mi Rabbinden ademe verilmiş o ulvi vazifeyi,
Salıverdin kendini çarşıda,pazarda yada bilmem kimin bucağında,
Sorgusuz muydu ki sana verilen bu hayatın süresi,
Ne yaman bir şeymiş bu nefsin,kınanmış her yerde ta kendisi,
Türküler çığırdın,zavallıydın her adım attığında sahnede,
Bürolarda gezindin,para dedin uydun o kötü nefsin emrine
Eline geçen sahte hediyeler,götürmez seni uhreviye
Sahip olduklarının çoğu yamalı,nerde sana verilmiş hayatın tertemiz manası.
Unuttun,yada unutturuldun gerçek güzelliğe,
Yangın yeri oldu senin açılıp,soyunduğun mekanlar,
Duygular harap oldu,şaha kalkan cismani arzular
Ve birbiri ardına sokulmuş,huzursuz ruhlarda bitmeyen isyanlar,feryatlar??..
Böyle mi olacaktın,yaratılışın tam zıddı,olunmazların olgusu
Hayalet arzuların sahibi, başlarında bulunduğun nefis ordusu
Umutlarda saklı Ona ait güzel ruhların şarkısını,
Sen değiştirip satmışsın,kaybetmişsin güneşin güzelim ziyasını.
Değişmemişsin,yada değiştirilememişsin,kayboluşlarda gizlenmişsin
Güzelliğine gem vuranlara hayran kalıp,hatta onlar için ölmüşsün
Sana şiir yazılmış sen o söz oyunlarına bitmişsin,
Bitmişsin,gerçekten bitmiş ve ölmüş,dirilişini kaybetmişsin.
Silinmiş artık ulviden kalan , yüce imzalar yüzünden
Aşina olunmuşsun,aşina,her yerde senin benzerin
Farklı hayatlar,ama hepsinde senin kötü eserin
Yık mı,söv mü,küs mü hangisini yapayım
Senin için bu dünya da çarem kalmadı
En iyisi ölmen nefis,bu son çare
Bu son çare bitirmek için onca kötü şeyleri
Osman Büyüközer
Osman Büyüközer şiirleri