Herşeye Rağmen
Herşeyim`e; Anıl Sezer`e...
sen yağmurlarda şemsiyesiz, özgürce yürümeyi;
güneşte dökülen kaçak gözyaşlarını;
geceleri yakamozu, yıldızları kendine dost görüp aldanmayı;
gündüz kalabalıklar arasında yalnızlığı yaşayıp acı çekmeyi;
rüzgârda yıllarını savurup ölümü beklemeyi;
şişelerde yokolup sabahı karşılamayı;
düşlerden gerçek uçurumlarına bir anda çakılmayı;
sevip sevildiğin anda dönüşsüz bir gidişin yasını tutup kendini suçlamayı;
yarınlarına hiç inanmadan yaşamdan kopuşu avuçlarında hissetmeyi;
herşeye rağmen ümit etmeyi;
gün doğuşlarını sevmeyi;
gülü özlemeyi;
sevdiğin herkese çiçekler dağıtmayı;
savaşmak zorunda olup güçsüz kalmayı;
vazgeçmemeyi;
anları yaşamayı;
pişman olup `keşke?` demeyi;
yolun ortasında cesurca ?O`nu sevdiğini? haykırmayı;
hazanda solmuş yaprakların üstüne basıp çıtırtılarını duymayı;
akşamüstleri, gün batımlarının kızıllığını Kız Kulesi`nin ardında dünyanın en güzel resmi olarak görmeyi;
sevdiğinin dudaklarındaki küçücük bir buseyle her seferinde yeniden doğmayı;
bir sokak çocuğuyla acıdığın için değil, içindeki çocuğa inandığın için elindeki elma şekerini paylaşmayı;
veda etmekten kaçmamayı;
`Seni Sevdim?` demekten utanmamayı;
her hataya rağmen `gülen gözler`e yine güvenmeyi;
için ağlarken herkese gülmeyi hattâ sahte kahkahalar atmayı;
yalanlara kanıp mutlu olmayı;
hasrete katlanıp beklemeyi;
sarhoşları görüp `ah sevda ahhh!` diye iç geçirmeyi;
delirip kendini sokaklara atmayı;
`herşeye rağmen` herşeyi yaşamayı
BİLİR MİSİN?
(22.Ekim.'99-cuma)
Hande Hatice Coşan
Hande Hatice Coşan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.