Spil

Hilal olmuş ay gibi,
Tepelerin ufukta.
Başın göğe ermiş,
Zirven bulutta.
Kimi, yağmur yüklü kapkara,
Kimi, gülümsüyor manisa\'ya.
Anlatmak istiyorum, spil seni,
Görmeyen insanlara.
Sabahın seherin de,
Başın dumanlı.
Güneş vurmuş yüzüne,
Çehren hep gamlı.
Eteğine uzanmış,
Sarı çam ormanı.
Arasına sere serpe uzanmış,
Manisa\'nın güzel kızları.
Baharda çiçek açmış,
Bağrında ki güller,
Gülleri dermek istiyor,
ben beyaz eller.
Derin uçurumların,
Sivrilmiş kayaların var.
Olmadın sen!
Ahmet bedeviye bile yar!