Dağlar 1
Dağların gölgesinde yaşamak istiyorum
Ardından güneşler doğup batacak
Dağların koynunda yatmak istiyorum
Derelerin sesleri efkarlarıma karışacak
Ulu dağlar başı dumanlı dağlar
Seven insan onun için ağlar
Ne de heybetli durur dik yamaçlar
Kurda kuşa yuvadır hep ulu dağlar
Dağlarda bulursun her rengin tonunu
Çıkarsan ona unutursun tosunu torunu
Düşünürsen bu ömrün önünü sonunu
Onda bulursun allahü tealanın yolunu
Dağların sonu hep durudur
Başlarında bembeyaz tekke durur
Zirveleri nice baştan uludur
Dağlara çıkmayanın gönlü yorulur
Dağlar insanı kendine bağlar
Dupduru sular bağrından çağlar
Dağlarda yaşayanlar zikre başlar
Gönül bahçelerine bambaşka güneş doğar
Arada bir başı dumanlı olsa da
Çağlayanları ile ağlasa da
Kor olup arada bir dağlasa da
Onlar hep ezelden beri kıyamda
Dağlardayım dağlar dağladı beni
Dağlardayım görenler ağladı beni
Tüfeksiz bir avcı avladı beni
Dağlara vurgunum bu dağlar vurdu beni
Süleyman Hilmi Altınışık
Süleyman Hilmi Altınışık şiirleri