Bıkkınlık Masalı
Sıkıldım hep sevdiğim insanların gitmesinden,
Kaçmalarından benden.
Yokuşun ilk taşlıkları, ben yoruldum,
Yosun tutmuş ağaçların gölgesine oturdum, ağladım...
Uzun zamandır yapmamıştım.
İhtiyaç mı duymadım, erkekli mi yaptım?
Bilmiyorum.
Bilmiyorum neden bu acı, neden?
Sevildiğimi görmeden mi gideceğim toprağa ?
Veyahut sevdiğimi öpmeden.
Niceleri benim için güzel, muhabbet kız.
Ama sevemiyorum onları...
Ağlıyorum boğaza bakarak
Bir o anlar beni, sırlarımı saklamak
Bir tek o yapar bunu.
Neyse kalem, seni de üzdüm.
Ben düşündükçe kağıda desen çiziyorsun.
Yazmak kaçış mı, bir kurtuluş yolu?
Sonra kimseye göstermeden saklamak kağıtları.
Ya da göstermeli miyim sevdiğime?
Okusun, düşünsün! Belki anlar beni...
Yok, anlayamaz. Az mı dil döktüm ona .
Yalvarmadım ama en azından bakışlarım
Eee. O da anlasaydı.
Ben yazarım ben okurum
Sonra bu yosun tutmuş ağacın altına oturup ağlarım
Boğaza karşı...
Çağrı Duman
Çağrı Duman şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.