MAZİDE KALAN HATIRALAR
MAZİDE KALAN HATIRALAR
Rahmet bulutlarının ıslak tahtında
Aşk ateşini yakardık, ısınıp kuruyana kadar.
Sevimsiz gecenin siyah perdesi altında
Sevişirdik sabaha kadar.
Sabahla birlikte şafak vakti sökünce
Başımızı kaldırıp gülen yüzü görünce
Güneşin sımsıcak pınarına düşünce
Sevişirdik temizlenip, arınana kadar.
Güneşle birlikte saman yolunda turlarken
Her bir yıldıza birer isim takarken
Işıklarını toplayıp, birbirlerine katarken
Sevişirdik aydınlana kadar.
Yıldızlarla derin hülyalara dalardık
Dert ve sıkıntılarımızı bir kenara atardık
Birer yıldız koparıp saçlarımıza takardık
Ardında sevişirdik, düşene kadar.
Aldatıcı Güneş bizi bırakıp kaçarken
Gece upuzun kollarını, bize doğru açarken
Sevgili dostum gelip başını yastığıma koyarken
Öpüşüp, sevişirdik kollar yorulana kadar.
Şimdi ise; görünmez olmuş, görünenler arasında
Oturuyormuş kör sultanın kırık tahtında
Sitemkarmış benim gibi, kara bahtında
Yalnızlık koklayacakmış sonuna kadar
Gönüllerin gülü, ey gül-i canan
Her şey aleyhimize, geçiyor zaman
İstersek bile arınamayız günahlardan
Ama yinede gel, sevişelim ölene kadar.
Gönlümün gülü, güllerin en güzeli
Seni ne güzel süslemiş nakkaşı ezeli
Bu ayrılığın sonu ta başında beli
Ama yinede gel sevişelim ayrılana kadar.
Yeter ey insan! Sabret biraz, kendini kahrettin
Ulaşılmaz bir aşk uğruna ömrünü tükettin
Nedir ki bu sevdaya bağlılığın, nedir beklentin?
Bırak artık bunları sonsuza kadar.
Ey ahmak insan! Bu anlamsız tutkun neden?
Sana bu dünyada kalacak tek şey: cansız bir beden
Ha şimdi, ha sonra biçilecek beyaz bir kefen
Uzan da musallat taşına, sarılana kadar.
Mahmut Bağan
Mahmut Bağan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.