İlyas

ilyas bir oduncuydu
fakir bir köylüydü ilyas,
odun kırıcıydı,
bir gün yide odun kıracaktı,
baltasını çıkardı
biledi biledi...
çok sey düşünürdü ilyas,
aklı binbir yerdeydi,
baltayı sapladı ağacın
gövdesine ilyas
garip yine dalıverdi
baltası kayıverdi,
ayğı kesildi ilyasın,
ama ilyasın kesik acısı değil
yürek acısı kan akıtıyodu...

Reşit Çelebioğlu