Yokluğun Kadar Kara Gece
Yokluğun kadar kara gece.
Sensizliğim kadar soğuk,
Ve yalnızlığım kadar uzun gece...
Ama tüm bunlara alışkınım
Zaman geçiyor ve ben her geçen gün
Bunlara daha çok alışıyorum...
Sensizliğin zorluğu, yokluğun
Derin uçurum, kanayan yara
Öldürecek sandığım beni...
Koşar dururum gece boyunca
Bitmek bilmeyen yolların sonundaki sana
Ulaşamadım birtanem
Ulaşamıyorum kollarına
Seyreder dururum
Seni yakamozlarda
Düşünür düşünür ağlarım
Yokluğuna, yokluğunda...
Oysa bilmezsin,
Haberin bile olmaz özlemliğimden...
Kolaydır bitti demek
Ya sonrası...
Baktığın her deniz
Beni vuracak
Durmadan göNlüne.
Esen rüzgar kokumu çarpacak suratına,
Utnadırırcasına,
Yaptıgından Seni.
Çalan melodilerde sevgi sözcüklerimi duyacaksın
Hani başbaşayken fısıldadığım Sana.
Yüreğinin çığlıklarını kimselerin
Duyamayadığını farkedeceksin
Kimseler ortak olamayacak içindeki yalnızlığına
Yalnızlığın o dondurucu soğunu bilmezsin,
Her tarafını donduracak
O terleten soğuk...
Tüm sezsizliklerde haykırışlarımı, hıçkırıklarımı
Duyacaksın çığlık çığlığa,
Tek başınalıklarında gözlerimi göreceksin
Karanlıklarda, aralanan kapılarda,
Giderek büyüyen...
Terkedişlerinde beni , rüyalarına giricem...
Murat Alaoğlu
Murat Alaoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.