Acı Ama,
Dalgalar sahili kucakladı,
Biraz sonra bırakıp gitti.
Karanlık güneşi kucakladı,
Biraz sonra bırakıp gitti.
Ben sana söz vermiştim,
Sende bana söz veriştin.
Birbirimizi bırakmayacaktık,
Ama sen bırakıp gittin.
Nedensiz ve sebepsiz.,
Bir daha yıkıldım nu gidişle,
Neden benim duygularımla oynadın?
Başlarken söz vermiştin,
Hani mücadele edecektin,
Hani aşkımız herşeyden üstündü,
Hani bedenlerimiz birbiri için yaratılmıştı.
Şimdi anlıyorum ki,
Her şey profesyonelce oynanmış,
Tek perdelik, iki kişilik bir oyun,
Acı olanda oyuncunun bir tanesi,
Sahne ortasında yalnız kalmıştı.
Seyirciler ona acıyordu.
Ama gerçek olan bu değil,
Gerçek ; herkes ona gülüyordu,
Biz bu oyunun sonunu biliyorduk,
Ama seyircilerin bilmediği,
Seni hala özlüyor olmam
Gidişinin bir anlamı olmasa da,
Özlüyorum ;
Gülüşünü, bakışlarını,
Elimi tutmanı, sarılmanı,
Teninin kokusunu,
Seninle hayaller kurmayı,
İçimde öyle bir özlem varki,
Bir an çıkıp gelecekmişsin gibi,
Ama aci olan, gerçek olandır,
Yanımda yoksun,
Sadece bırakmış olduğun
Bana layık gördüğün acıların var.
( 15 / 07 / 2000
Kara Bir Cumartesi )
Yalçın Aksay
Yalçın Aksay şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.