özlem
yine yalnızım, bir başıma...
küçük bir otel odasında.
için için yakınıyor
hayıflanıyorum yalnızlığıma
nasıl hayıflanmazdım,
ne bir dost benimle,
ne de sevgilim vardı yanımda;
sevgilim de, yoktu aslında
işte asıl bu kahrediyordu beni.
bir adam düşünün, otuz yaşında
ve bir sevdiği yoktu yanında.
yalnız... kendisiyle baş başa.
duygulandım, kahırlandım
başımda bir ağrı,
vakit, gece yarısını geçmiş
ve uyku yok gözlerimde.
kafamda binbir düşünce...
ne yapacağını bilmez bir halde
uzandım masada duran kitaba,
gözlerim, satırları kat ediyor
aklım, meşgul başka düşüncelerle.
sayfalar çevrilmiş,
ama nafile...
bir tek cümle girmemişti aklıma.
gözüm, masada duran kaleme takıldı.
evet... yazabilirdim belki, ama kağıt nerde?
kağıt... pantolonun cebi geldi aklıma
uzandım, bir fiyat listesi...
kağıdı aldım oradan,
arkası da boştu allah`tan.
kitabı kapattım
kağıdı üstüne koydum.
işte hayalimdeki sevgili,
ben bu şiiri yazıyordum.
anlayacağın hayaller kuruyordum...
evet sevgilim,
hayallerimdeki umut,
gönlümdeki ışık.
şimdi oturmuş,
bir şiir yazıyordum...
özledim sevgilim, çok özledim...
vakit geç, bir gece yarısı
birlikte ay ışığına bakmayı,
anlatmayı hayallerimizi, hülyalarımızı...
başımızı kaldırıp gök yüzüne,
yıldızlara dalmayı...
o sevimli başına
yıldızlardan taç yapmayı
el ele, kol kola
yürümeyi, o ay ışığında.
gecenin o gizemli sesini dinlemeyi,
rüzgarın sesi eşliğinde
ne isterdim biliyor musun?
yürümek, yürümek...
bir deniz kenarına.
görmek, ayın resmini
denizin üstünde.
sarılmak ve sarılmak
ta ki ay batana, gün doğana kadar
seyretmek birlikte,
tan yerinin ağarışını,
güneşin doğuşunu.
sonra tekrar yürümek,
bir ırmak kenarına.
ağaçlarla dolu
yemyeşil bir çayırın ortasına.
sabahın rüzgarıyla
seyretmek yaprakları.
ve kuş seslerieşliğinde dinlemek,
rüzgarın, yapraklara söylettiği şarkıyı.
seyretmek, onların nazlı nazlı salınışını.
sonra koşmak, olanca gücümüzle.
ağaçların arasından geçerek,
tümseklerin üzerinden sekerek,
koşmak, bir çimen yumuşaklağında.
kovalamak, bir birimizi yorulana dek
sonra oturmak, bir nehr kenarına.
aykalrımızı daldırıp nehrin sularına,
seyretmek, sudaki görüntümüzü.
bir suya, bir de bize bakmak,
hasretle, özlemle sarılmak.
özledim, özledim...
gözlerine bakmayı,
hem kendimi, gözlerinde,
hem de bütün güzellikleri,
bütün güzellikleri syretmeyi...
ve usulca, el ele,
kendimizi, ırmağın sularına bırakmayı.
kuşlar gibi hafif ve özgür,
onlar gibi hür bir şekilde,
suyun üzerinde salınarak
ummanlara yolculuğa çıkmayı...
ve denizin enginliğinde,
kaybolacaksak, birlikte;
kurtulacaksak, birlikte.
anlayacağın sevgilim,
ne olursa olsun birlikte,
hep birlikte olmak isterdim...
3.8.2000-ankara
İbrahim Abadanoğlu
İbrahim Abadanoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.