Utansın
Saklama yüzünü gül bahçesinde,
Bırak da bir bakıp güller utansın.
Derya gibi koca Türk lehçesinde,
Seni anabilen seller utansın.
Solar yeni açan çiçek yanında,
Yalan olur birçok gerçek yanında,
Anılır mı adın görçek yanında,
Sana ceylan diyen diller utansın.
Gönlüm beni esir alırken sana,
Bende senden bir ben bulurken sana,
Her nefeste muhtaç olurken sana,
Saçını okşayan yeller utansın.
Şekilden şekile gezinip hergün,
Binbir koku ile bezenip hergün,
Bıkmadan saçına özenip hergün,
Örgüye çekilen teller utansın.
Nerden bu zerafet nazenin huylum,
Güneşten mi koptun mahperi soylum,
Dalga dalga gel de ey suna boylum!
Derinden derine göller utansın.
Şöyle gökyüzüne sersin de seni ,
Sevda gergefinde örsün de seni,
Kavurmak nasılmış görsün de seni,
Mecnun`un meskeni çöller utansın.
Hangi kul uğruna vermez serini,
Hangi bahar tutar senin yerini,
Tanrı yaratmazken bir benzerini,
Resmini çizecek eller utansın.
Yahya Özkök
Yahya Özkök şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.