İstanbul`lu Kadın
Yürüyorum İstanbul caddelerinde,
Yalnız, hüzünlü ve yorgun,
Bağdat caddesi yaşıyor, insan dolu bu saatte
Vitrinler canlı,
Rengarenk
Çiçek açmış bahar gibi çılgın,
İnsanlar birbirlerine sürtünürcesine koşturuyor,
Bir yerlere ulaşabilmek için başları önde, dalgın.
Bir kadın geçiyor yanımdan
Uzun boylu, endamlı.
Servi dalları gibi omuzlarından aşağı dökülmüş saçları
O incecik beline sevdalı
Gözleri gök mavisi,deniz gibi fırtınalı.
İnce uzun küpeleri uzanıyor keyifle,
Sanki öpüyor onu, ince boynundan her sallanışta sevgiyle,
Bir papatya demetini sımsıkı tutmuş eliyle,
Aynı saçları gibi, altın sarısı renginde.
Perçemi dökülmüş önüne,
Sanki bir şeyler anlatıyordu mavi gözlere,
Dünyayı hiç umursamıyor,
Yüzünde ince bir gülümseme,
Yakışmış üzerine bol etekli ince elbisesi,
Kımıldıyor gibi hafif dalgalı denizde,
Nazlı nazlı sallanıyor, bir kayık misali,
Kolları omuzundan açık şevk veriyor gözlere,
İç gıcıklayıcı sallanan vücudu gibi.
Ataman Kaya
Ataman Kaya şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.