Yalnız
Terk edilmiş köhne bir evim ben.
Etrafımı saran sarmaşıklar mı yoksa bu insanlar
Çok şey istemiyorum;
Kırık camlarımdan içime sızan güneşim ol.
Yoksun şimdi, soğuk ve karanlığım, üşüyorum.
Beni saymaktan usandığım günlerde,
Yağmurların ıslatmasına izin verme.
İzin verme göz yaşlarımın sel sularına karışmasına.
Eğer hala ayaktaysam şu an,
Bil ki umutlarımdır zeminim.
Haydi güneşim ol ısıt beni
Kalmasın karanlık tek noktam.
Doludur içimi baştan başa senle.
Çağın Şentürk
Çağın Şentürk şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.