Korkmuyorum

Mevsimlerden kış ve soğuk bir gece
Gökyüzünü karabulutlar kapladı sessizce
Sonra bütün hiddetiyle çaktı şimşekler sinirlenircesine
Ben yine ürkek bir çocuk gibi ürperdim
Bilirsin gök gürültüsünden ,şimşekten ne kadar korktuğumu
Yorganın içine saklandım sesleri duymamak için
Seni aradı bedenim titreyerek,bedenin sarsın diye
Ama sen benden uzaklarda ve başka......boş ver
,Gökyüzüne haykırdım çığlık atan bir sesle;
Ey karanlık, ey heybetli kızgın gökyüzü
Sevdiğim varken senden korkmuyordum,
Şimdi yok ama yinede senden korkmuyorum
Gücümü yaradan mutluluğu yarınlardan bekliyorum
Sevdiğimden ne bekliyorum diye sordu ,sanki gökyüzü
Ondan nemi bekliyorum boş ver ama
Allah`a benim için neydi onun neydi,neden mutsuz
Acaba benimde katkım var mıydı diye sormasını istiyorum.
Gökyüzü birden gülümsercesine sakinleşti
Yağmurunu sanki gözyaşları mı saklarcasına
Gökyüzünden bedenime doğru süzülmesine izin verdi.