En Güzel Aşk Acısını Ben Çektim
yürek ağrısını ve gözyaşlarını saklayacak
sanki ne vardı
gözleri mahmur gecenin koynunda
yağmursuz topraklar gibi
sızlıyordu dudaklarım
özlemeyi
geceye demir atmış
yaşlı bir şilep sanırdım
kiralık bisikletler
koşturup dururdu bulvarlarda
akşamı emziren takvim sustuğunda
namlulara şarap yerine
afyon sürülürdü
tanrısız bir ormanda büyümüştüm
bu yüzden kimse kızamazdı bana
baktığım her kahverengi
senin gözlerin olsun
usulca perçemini okşayan rüzgar
ve sesimi duydukça üşüyen
o kadın, o çocuk
o tarumar olmuş kentlerin varoşları
artık bir polis kurşunu gibi
serseri ve acımasızdır
en güzel aşk acısını ben çektim
bundandır ateşlere susamışlığım
gözlerin kalbime teğet geçen yelkenliler
maviye boyadığım bir sen kaldın
(18 eylül 2000)
Hamdi Gedik
Hamdi Gedik şiirleri