Ben Daglarin Vahşi Adami
Ben daglarin vahsi adami
insan görmemis magaralarin yabani
Sizin bildiginiz medeniyeti bilmeyen
okudugunuz kitaplardan bîhaber
sevdiginiz sairleri tanimayan
ormanlarin kanunlarina göre yönetilen
ezildigi zaman baskaldiran
her ölümü bir dirilis sayan
her diriliste tekrar ölecegini bilen
sizin gibi giyinemeyen
sizin gibi okuyamayan
sizin gibi konusamayan
sizin `onlar` dediginiz bir halkin mensubuyum...
Siz beni ilk Orta Asya`nin bozkirlarinda gördünüz
sonra Kafkaslarda, Anadolu`da, Viyana`da
sizin Konstantinopolis dediginiz sehirde beni görünce çok sasirdiniz
korktunuz hatta
bosuna korktunuz
yedi tepeli bu sehri sehir yapan bendim çünki
bu sehre `Istanbul` diyende bendim
ben bu sehre `Istanbul` dedim
siz bana `Türk` dediniz...
Yillarca çocuklarinizi korkutmak için beni anlattiniz
barbarliklarinizi barbarligim olarak tanittiniz
benden nefret ettiniz
ben size yöneldikçe
siz benden kaçtiniz
kötü bir niyetim yoktu benim oysa
bunu bildiginiz halde beni sevmediniz...
Beni yikmaya çalisan sizdiniz
beni yiktikça yücelttiginizin farkinda olmadan
asirlarca ugrastiniz
basaramadiniz...
Ben daglarin vahsi adami
insan görmemis magaralarin yabani
Sizden farkliyim ben
ben sizin bildiginiz medeniyeti bilmem
atalariniz atalarima düsmanmis
siz bana düsman
ben sizin dininize saygi duyarim
siz benim dinimle alay edersiniz
ben sizin dinlediginiz sarkilardan anlamam
sizde benim Türkülerimi begenmezsiniz
ben at sirtinda yetisirim
siz kus tüyü yataklarda
ben hayati yasayarak ögrenirim
sizse kitaplardan
ben açlikla doyururum karnimi
siz havyar yiyerek
ben sizden çok farkliyim
sizde benden farklisiniz...
Ama ne kadar fark olsada aramizda
yine bir benzerlik var
sizinde yüreginiz yanar kardesiniz ölünce
sizinde basiniz agirir
sizde asik olursunuz benim gibi
sizde seversiniz çocuklarinizi
sizde aglarsiniz
sizde gülersiniz
sizde insansiniz benim gibi...
Ben sizin insan oldugunuzu biliyorum
fakat siz benim insanligimi kabul etmek istemiyorsunuz
ben size yaklasdikça
siz benden kaçiyorsunuz
beni oldugum gibi görmüyorsunuz
görmekten korkuyorsunuz
devekusu misâli yasamayi tercih ediyorsunuz...
Ne büyük yanilgi
ne büyük hata yaptiginiz
geçen zamana
kaybedilen yillara acimazmisiniz?
Ben daglarin vahsi adami
insan görmemis magaralarin yabani
Sesleniyorum yine size
bin yildir yaptigim gibi
bin yildir söylediklerimi tekrarliyorum
ve siz anlayana kadar
bin yil geçse dahî tekrarlayacagim
gelin sizde beni sevin
sizde benim insan oldugumu anlayin
kaldirin bu nefreti
yok edin bu anlamsiz kini
birakin öfkeyi
unutun geçmisi
tarih boyu islemekte oldugunuz suçlari biz unuttuk
sizde tekrarlamayin...
Ben daglarin vahsi adami
insan görmemis magaralarin yabani
size bir kez daha elimi uzatiyorum
elimi reddeceginizi bilerek...
Bülent Demir
Bülent Demir şiirleri