Son Rüzgar
Uzun bir ayrılık türküsüydü yıllar...
Dönermiş yıllar önce çaresiz giden;
Gönülde amansız bir son rüzgâr,
İşte döndüm ben de sana
Bak,anlatacaklarım var.
Biliyorsun mevsim artık sonbahar...
Şakaklarıma vurdu en son sevdâ,
Omuzlarımda acıların var.
Seni gördüm çiçeklerde,
Sana koştum hatıralarda iz iz;
Duymalısın artık beni,
Bu bizim son şiirimiz.
Seni okudum romanlarda,
Şarkılarda hep seni dinledim.
Hiç küllenmedi yaktığın ateş;
İşte türküler,işte şiirlerim.
Tesellimdi eski mektuplar,
Yetmiyor şimdi onlara gücüm.
Dindirmez oldu bu kalp ağrısını ağlamak;
Gücüme gidiyor şimdi böyle yaşamak.
Uzun bir ayrılık türküsüydü yıllar...
Dönermiş yıllar önce çaresiz giden;
Gönülde amansız bir son rüzgâr,
İşte döndüm ben de sana
Son bir teklifim var:
Bırak kalsın her şey olduğu gibi,
Son yolculukta bağışla bana seni.
Birleşsin ellerimiz ömrün son deminde,
Kurulsun sevdâ köşkü hiç olmazsa zeminde.
Bilmem korkar mısın hâlâ ölümden?
Kaç yalan bahar yaşadık halbuki,kaç yalan vuslat!
Haydi tut ellerimi,
Ölüm muhteşem bir vuslattır şimdi ağlamaktan;
Kaçıp kurtulalım artık böyle yaşamaktan.
Hınıs, 1988 - Sultanhisar,1994
Ahmet Kundakçıoğlu
Ahmet Kundakçıoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.