Kelebek
Karanlık ve çok sesli yerlerde
duydum sesini
ilk önce
ilk konuşmalar, yeni tanışmalar...
biraz dumanlı, biraz çakırkeyif,
bolca komik...
ve aylarca sürecek olan...
kendime bile söylememiştim oysa
seni özlediğimi
bakışını, dokunuşunu sevdiğimi,
bilerek olmasa da -hani yanlışlıkla-
bana dokunmanı istediğimi...
oysa bir kere bile görmemiştim
güneşli günlerde yüzünü
gözlerinin yeşilliğini.
yemyeşil gözlerine güneş vurup
gülümseyerek bana
yürüdüğünü...
ama mevsim bahara dönmüştü
bir kere
ve görünce gözlerinin ışığını
güneşli bir vapur iskelesinde...
daha ötesi yoktu
bunun adı aşktı, biliyordum
taa o zamanlar...
önce kendime sonra sana söz verdim
hiçbir şeye değişmem bu aşkı diye..
inanmadı en yakın dostlarım
hayal bu dediler
aldırmadım.
deli bir kan dolaşıyordu damarlarımda
yorgun, kırılmış, nefret dolu,
kadınca duygularından korkan
aşka güveni kalmayan,
hep düşüp düşüp tekrar ayağa kalkan....
bu kadar büyük olduğunu
ben bile bilmiyordum
kalbimin...
ve inanmıyordum hiç,
boyu boyuna suyu suyuna
uyan bir kalp bulacağını kendine...
ve inanmıyordum hiç,
başka bedendeki bir kalbe
böylesine yerleşeceğime...
o bedeni kendi bedenimden
ayrı görmeyeceğime...
mevsim önce yaza sonra kışa döndü
sonra hesabını bile tutamadık
döndü durdu...
aylarca yaz kış demedi
hep çiçekler açtı yüzümde..
geçen her gün daha çok aşkla uyandım sabahları
başka güzel geldi bahar dalları...
aşkıma sarılıp uyudum, gözlerimdeki ışık hiç sönmedi
bana güneşi getirdin
papatyalarla birlikte...
sabahlarıma aydınlık
yüzüme neşe, içime canlılık
umudu, sevgiyi getirdin bana...
yağmurlu günlerde ıslak bedenlerle gülmeyi...
aylardır bir tek şey söylüyorum
hiç vazgeçmeden söyleyeceğim
Seni Seviyorum
Derya Çölaşan
Derya Çölaşan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.