Papatya
güneşimmi diyecegim sana gök yüzündeki yıldızımmı
korkuyorum korkuyorum üzerimi ört bakışlarınla
üşüyorum ve bir çiçek soluyor farkındayım
güneşini kaybetmiş gündüzünde uzat elini bana
gözlerini gözlerimden ayırma yok olur bakışlar
ve ben senin bakışların olmadan yapamam dayanaz kalbim buna
seni sevmek istemiyorum sana ait olmak istiyorum
sana seni nasıl sevdigimi anlatamıyorum cünkü aşkı anlatamam mısralarımda
sadece yaşarım ben ve ben aşkı sende buldum sende kaybettigim
kendimi bulmuş gibi yeniden dogdum senle yeniden aşkı
ögrendim sende ve yaşadıgımı fark ettim senle artık düşünecek bişeyler
buluyorum kendimde sorumsuz bakışlar yok artık yok papatya
ben senle dogdum ve seni kaybedersem sadece bir kez ölürüm bir daha
dogmam senin yokluguna ve sensizlige dayanamam bir saniye olsa bile
bakışlarında kendimde cesaret buluyorum ve o an sana anlatmak istedigim
şeyler oluyor ama tutuluyor dilim konuşamıyorum karşında
hani ıssız bir dag başında bir papatya acarda kimse göremez ya güzelligini
papatyam oldun sen benim ve seni ben keşfettim sana hiç kış olmayacak
solmayacaksın acarım kollarımı yagmurlar yagdırmam üzerine kimse
kimse sana dokunamaz kirli ellerinle papatya al beni al beni papatya
beyaz yapraklarının icine kirlenmesin seni cok seven şu kalbim
sana papatya diyorum cünkü bana hayatımın baharını müjdeliyorsun
sanki hic kış yaşamayacakmış gibi sadece sen olacaksın yanımda sadece sen
nice güller gördüm ama hepsi soldu acılırken güzellikleri göz kamaştırıyor
ama sen sen papatya hic solmassın ki her mevsimde oldugu gibi bana
yine acarsın kar beyazı kollarını ve bende acarım sana kollarımı
sarılırız bir birimize tek beden oluruz yeterki iste sen iste papatya
kurursan göz yaşlarımla sularım seni yeterki gitme papatya
senin icin gök yüzünden yıldızlar indireyim sana sadece sana ait olsunlar
senin güzelliginle parlasınlar her gece oldugunda senin temsil etsinler
gökyüzünde o kadar güzelsinki papatya dokunmaya korkuyorum sana
anlatamıyorum sana duygularımı bir güvercin calıyor kelimeleri benden
senin icin gök yüzünden yıldızlar indireyim sana sadece sana ait olsunlar
senin güzelliginle parlasınlar her gece oldugunda senin temsil etsinler
gökyüzünde o kadar güzelsinki papatya dokunmaya korkuyorum sana
anlatamıyorum sana duygularımı bir güvercin calıyor kelimeleri benden
seven insanlar papatyayı sever ve yapmacık aşklarda bir kırmızı gülle başlar beyaz
gülle biter papatya ama sen senden ayrılmak icin hangi rengi verecekler sana
sen bir tanesinki varmı bir benzerin varmı varmı papatya
oturayım yanına gece şarkılar söyliyeyim sana duygularımı acacak şarkılar
ve şiirler yazayım sana papatya söylenmemiş el degmemiş kelimelerle aşkımı
sunayım sana yeterki bir kelimeyi söyle bana --------- de bana bir kez olsun
korkma uzat elini bana ben digerleri gibi seni soldurmaya gelmedim
sana kalbimi ve seni cok seven şu gözlerle bir damla göz yaşı vermeye geldim
ve son verirken mısralarıma soruyorum sizlere kim bu kim bu papatya ----?
Nevzat Güler
Nevzat Güler şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.