Bilsem ki
bilsem ki
bir yürek daha acıyor
bu saatte
sıcak yatağında
benimle beraber
bilsem ki
sırılsıklam ediyorsun yastığını
dudaklarını ısırıyorsun
adımı anarken
sana acılarının boşuna olmadığını söylerdim
lafı dolandırmadan söylerdim
nereye varacağını düşünmeden
nasıl anlayacağını hesaplamadan söylerdim
aniden söylerdim
için titrerdi
sesim titremeden söylerdim
yüreğin serinlerdi
adını söylerken duraklardım biraz
biraz o an titrerdim
o an üşürdüm
belki o an gözlerimi kapayıp
öylece hep öylece kalmak isterdim
bilsem ki
sen de koparıyorsun papatyanın yapraklarını
ve seviyor çıktığında son yaprağı umutsuz bir umut kaplıyor
acıyan yüreğini
bilsem ki
adımı anarken üşüyor her yerin
hele ellerin hele ellerin
bir el arıyor
buz kesiliyor
bilsem ki
ellerini
sana
kopardığım papatyaların son yaprağının ne dediğini
haykırırdım
bilsem ki
suskunluğumdan korktuğundan çok
sevmediğimden korkuyorsun
sana hüzünlü kelimelerimle zorlaştırmadan sözlerimi
pat diye söylerdim
şaşırmaya bile fırsat bulamazdın
yalan söylemeyi düşünemezdin
öyle birden bire söylerdim ki
ben bile inanamazdım
dudaklarım bile inanmazdı
bilsem ki
susmazdım
bütün harflerini söylerdim alfabemin
kendim dahil
Murad Çetin
Murad Çetin şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.