Yaprak

Yaprak
Sarıydı
Kahverengiye çalar
Cılız ve kırılgan
Bırakmıştı kendini rüzgara
Düşmüştü dalımdan
Baharda
Dokunmaya kıyamazdım yaprağa
Dokunamadım gözyaşlarına
Apansız
Süzüldü boşluğa
Yaprak
Küstü bana

Ceyhun Kubilay