Yaşlılık Şiirleri
Sabah,yatakta
Odamda solgun bir gün ışığı
Uyanmak istemiyorum dünyaya
Uyumak sonsuz saatlerin yalnızlığına
Sonra bir ilaç bir ilaç daha
Kuşluk vakti,bahçe
Yaşlılık ne zor şeymiş diye mırıldanıyorum
Acıyla gülümsüyor yorgun bakkal
Gazeteyi okuyorum ölümler ölümler
Öğle,Bahariye
Martılar çığlık çığlığa defne yaprakları
Ben bir köşedeyim kitaplarım sessiz
Uğulduyor yüreciğimin tapınakları
Bir aziz olmalıydım ben ya da bir derviş
İkindi,sokaklarda
Eve dönüyoruz bütün kuşkuları terk edip
Sorsalar haykırırdım diyor peygamberliğimi
Ben odamı düşünüyorum o Babil bahçelerini
Akşam,ev
Korkak bir şairim ben. Ova rüzgarlarında
üşüyüp şiirlerini erzak torbasında unutan
bir zavallı. Mahzun eşyalar gibi yalnız
Unutulmuş kasaba yolları gibi ıssız
Gece yarısı,tavanda depresyon böceği
Uyusam yine bir rüya görsem
Uyansam o sonsuz Arkadya çayırlarında
Elimde serseri bir kargıyla koşsam
Takılsam yine çılgın rüzgarlarıma
Nurullah Can
Nurullah Can şiirleri