Komşu Bahçenin Gülü

Sen mahsun,
Sessiz sakin
Mütavazı lakin
Kalbi çığlıklarla dolu
Gülüsün komşu bahçenin.

Her sabah,
Seni biraz mutsuz,
Ve birer damla daha susuz,
Gördükçe böylesine durgun
Kalbime akşam hüznü çöküyor,
İçime ağır bir vurgun.

Seni ısıtabilmek için,
Güneş ışınlarıyla yarışmak,
Su verebilmek için,
Bulutlara karışmak
Geliyor içimden.
İstiyorum ama yapamıyorum,
O, kahrolası çitleri
Bir türlü aşamıyorum.

Bülent Eraslan