Yalnızlığın Sensizliği
gün gelir sessizliğin ortasında ıslık çalmaya başlarsın
yalnızlığından korkarak
ve korkarsın sesinden
ilk defa pişmanlığı anlatır sesin
iki olasılıklı kısır döngünün
ikinci olasılığının ürperten melodisi
çalmaya başlar kaçmak istediğin her yerde
ve keşkelerin boşluktaki ayakları üzerinde durmaya çalışır
aç gözlülüğün
dipsiz bir kuyunun içinde
hayatın kahkahalarını duyarsın
bu ayakta kalabilmenin sesleridir
acımasızca sorgularken geçen zamanı
zaman
tek boyutlu yaşamından iğrenircesine
ve imrenircesine yaşamlarımıza kin tutar
belki de zamanı olduğunu zannedenlere
ıslık çalmayı kesersin
kormazsın artık sesinden
çünkü sesin sessizliğinde kaybolur
sensizliğinse yalnızlığında...
Cihat Özcengiz
Cihat Özcengiz şiirleri