Virane Gönül
Sanmayın ezelden virane gönlüm
Dalında yaprağım kurudu gitti
Baykuş öter şimdi yoktur bülbülüm
Terketti bir zaman var idi gitti
Hayeller içinde tahta kuruldum
Vefasız sevdaya boşa yoruldum
Şimdilerde can evimden vuruldum
Karali yaslara bürüdü gitti
Harcadım yoluna vahti ömrümü
Sağ solum karmaşık etti yönümü
Zilfine doladı bahtı gönlümü
Onulmaz dertlere sürüdü gitti
Gülşenin bir gülü nazlı yar idi
Yüreğimi yakti sanki kor idi
Sonunda mirası tarumar idi
Ardina düşürdü yürüdü gitti
Yazsam sıralayıp dertliyim çoktur
Veremmiş derdimin devasi yoktur
Aşıgın son ömrü ah ile vahtır
Gönlümün hekimi bir idi gitti
Bir anlık düşünüp geriye baksa
Bagladı gönlümü geri biraksa
Hayalmi gerçekmi bıraktı yasa
Başka bir alemden sır idi gitti
Karıştı toz duman sağ ile solum
Haramiler gibi kestirdi yolum
Ayağım pıranga kelepçe kolum
Köle oldu gönlüm hür idi gitti
İlhan Yüksel
İlhan Yüksel şiirleri