Ah(la)mak!

fiilsiz, mekansiz gittin
kuralsiz... kelamsiz.
gidisin anlamsiz degildi, biliyorum
ansiz, ap-ansiz.

bana kalan,
beni kalansız bolen bu şehir
yalnizligimla sevistigim
kaldırımlar...
ah! bu sehir... yalan sehir,

her gecen upuzun,
her gecen sayisiz sabah...
uyanirim desem yalan olur
korkarim...
korkularim kendime azap!

ne desem...
ah! ne desem
alllahindan bul... istan-bul.

Baki Kara