Mesel
Yolların tozlandığı,
Hayalin çoklandığı yollarda,
Benim ayak izlerim kaldı.
Hayatın başlangıcına,
Ve nasıl geçtiğine,
Ve nasıl bittiğine,
Dair hiç uyumum olmadı.
Nerde kaldı demedim
Ben gittim kalanların ardından.
Sonra sen geldim
Anlattım sana;
Zamanım yoktu
Yerim yurdum yoktu
Ve hiç birşeyi tam yapamazdım ..,
Meselâ, çayım gelirdi
Ama çaya sekeri atamazdım.
Meselâ, harcayacak param varsa
Harcamanın limiti ve yayılımı yoktu.
Meselâ, sevgide boyutum yoktu
Sığmazdı ölçülere
Meselâ,
Sana nefes kadar
Sana kan kadar
Sana bir ömürlük kadar
Sevgiyi verdim
Senin olmuştu artık.
Belki hakkın yoktu bu çoklukları yaşamaya.
Korkmuşsundur belki,
Tarihçe insanların uğruna
Kan döktükleri
Ne yollar, zamanlar, çiçekler harcandığını
Son umuttan sevgiden.
Sonra susla başlayan
Sonra uzun cümleli kısa anlamlı
Konuşmalara girmiştik seninle.
Ben anlattım
Sonra hayaller aldı götürdü
Cümlelerin kurduğu büyülü ülkeye
Ülkenin halklıda , yönetenleride sade biz olduk.
Ülkenin sınırlarınıda mantık belirledi.
Ve senin mantıksız mantığın daralttı
Bu yaşanan ilkelliğin topraklarını.
Toprak azaldı , yaşam azaldı
Bazen Topraklarıma
Yağmur oldun yağdın, hayat verdin
İlk önce yağmur,
Sonra topraklar gitti.
Ve sen sahip olduğun
Bir nefesi, damardaki kanı , ve bir ömrü
Alarak gittin ..
Bilinmeyen bir yer değildi
Gittiğin topraklar.
Ama sen gidince ben bilinmeyende kaldım ...
Meselâ;
Sen gittin
Ben bir sigara yaktım.
Mustafa Hayta
Mustafa Hayta şiirleri