Tut Elimden

Bir yağmur ıslatır karanlıkları
Bir hüzün asılır dal uçlarına
Yıldızlar sessizce siner köşeye
Siner bulutlara ayın hayali
Senin yokluğuna şiirler yazıp
Senin yokluğunda üşür düşlerim...
Uzak bir yerlerde şimşekler çakar
Bütün limanlardan gemiler kalkar
Bütün istasyonlar boşalır birden
Ruhlar dolaşırlar kaldırımlarda
Yokluğun geceyi sarar sarmalar
Bir hüzün yumağı olur bağrımda
Bulutlara yoldaş olur ağlarım...
Belli ki alışmak zor bu hasrete
Beklemek umudu umuda katıp
Uzak bir yerlerde esen rüzgarın
Getirdiği koku senindir sanıp
Belli ki sarılmak zor bulutlara...
Şimdi günahından arınmak için
Yalvaran bir derviş yatar gönlümde
Bilirim günahım aşka kul olmak
Affına da muhtaç değilim senin
Bin kere özgür olan kölenin
Bin kere sadakat bağı var bende
Kapına gönlümü eşik eyledim
Her basıp geçmende bin kere hürüm
Bırakma elimden tut ellerimi
Bu yollar çıkmaza gider bilirim
Ama sığınacak başka kapım yok
Her nereye gitsem sana dönerim
Bırakma elimden tut ellerimi
Bırakıp gidersen bir hiç olurum.
Bir yıldız göz kırpar çöken geceye
Bir bulut saçını tarar dağlarda
Sularda uykuya dalan gölgeler
Delişmen ruhumda birer pervane
İçimde isyanı mesafelerin
Kahrını çekerim sonsuz yolların
Efkâr duman duman her sigaramda
Her içtiğim kadeh sana hediyem
Varlık aleminde yok olmuş ruhum
Sürünür ardından ...Daha ne diyem
Artık anla beni... Duy beni nolur
Aşkına muhtacım, affına değil
Haydi tut elimden bırakma beni
Olmadığın dünya yaşanır değil....