Anadolumsun
Bir gülsün sen, dikeni yapraklarında gizli 
Rüzgarın her nefesinde, damlasında her çiğin 
ve şafağın her atışındaki kırmızılıksın 
 
Sen başında ummanlar taşıyan bir gökyüzü 
sen bir bebeğin doğduğu an kadar ay yüzlü 
sen çilekeş anamın dualarındaki yakarış 
sana ulaşmak için yiğitlerin can verdiği döşek 
ve bir arslanın kükreyişindeki heybetsin... 
 
Sana yazılan şiirler yetmez 
sana dökülen kanlar, ırmağında bir damla etmez 
çünkü sen Anadolumsun... 
Yiğit delikanlımın her seherde seccadesine döktüğü gözyaşı, 
mehmetçiğin ruhundaki mavzersin 
 
Senin damarlarında akan ırmaklarında saklı rengin 
asırlardır atamın kanlarını taşıdığın deltalarında 
ve denize onları her döküşünde 
bir akdeniz martısının çığlıklarıyla bütünleşen bedensin. 
 
Ve gökyüzündeki her yıldızın; 
bağrındaki hilale eş olmak için 
kilometrelerce uzanan yakamozlarda 
bir boşluk aradığı vuslatsın 
 
Çünkü sen memleketimsin 
binlerce yağız delikanlının damarlarında taşıdığı 
kızıl volkan atıyor senin göğsünde; 
bekliyor gece gündüz serhat boylarında can vermek için 
o erişilmez gövdene... 
 
 1997
Nebil Feyzioğlu
Nebil Feyzioğlu şiirleri
| Nebil Feyzioğlu - Yalnızlık | 
| Nebil Feyzioğlu - Yarasalar | 
| Nebil Feyzioğlu - Gözyaşı | 
| Nebil Feyzioğlu - Düşün | 
| Nebil Feyzioğlu - Sevmek | 
| Nebil Feyzioğlu - Anadolumsun | 
 



