Anadolumsun
Bir gülsün sen, dikeni yapraklarında gizli
Rüzgarın her nefesinde, damlasında her çiğin
ve şafağın her atışındaki kırmızılıksın
Sen başında ummanlar taşıyan bir gökyüzü
sen bir bebeğin doğduğu an kadar ay yüzlü
sen çilekeş anamın dualarındaki yakarış
sana ulaşmak için yiğitlerin can verdiği döşek
ve bir arslanın kükreyişindeki heybetsin...
Sana yazılan şiirler yetmez
sana dökülen kanlar, ırmağında bir damla etmez
çünkü sen Anadolumsun...
Yiğit delikanlımın her seherde seccadesine döktüğü gözyaşı,
mehmetçiğin ruhundaki mavzersin
Senin damarlarında akan ırmaklarında saklı rengin
asırlardır atamın kanlarını taşıdığın deltalarında
ve denize onları her döküşünde
bir akdeniz martısının çığlıklarıyla bütünleşen bedensin.
Ve gökyüzündeki her yıldızın;
bağrındaki hilale eş olmak için
kilometrelerce uzanan yakamozlarda
bir boşluk aradığı vuslatsın
Çünkü sen memleketimsin
binlerce yağız delikanlının damarlarında taşıdığı
kızıl volkan atıyor senin göğsünde;
bekliyor gece gündüz serhat boylarında can vermek için
o erişilmez gövdene...
1997
Nebil Feyzioğlu
Nebil Feyzioğlu şiirleri
Nebil Feyzioğlu - Yalnızlık |
Nebil Feyzioğlu - Yarasalar |
Nebil Feyzioğlu - Gözyaşı |
Nebil Feyzioğlu - Düşün |
Nebil Feyzioğlu - Sevmek |
Nebil Feyzioğlu - Anadolumsun |