Sonkez

Ağır ağır çıktı tabureye.
Son kez,
Anlamsız bakışlarla bakıp evine,
Düşündü.
Ama durmadı,
Durduramadı onu hiç bir şey.
Sonra tabureyi itip,
Asılı kaldı zayıf,
İnce ve umutsuz bedeni ipte öylece.
Birde böyle baktı.
Ama,
Çok sürmedi bakışı.
Evine,ipine ve bedenine.
Ve çok sürmedi,
Göçmesi aramızdan.

Bülent Şen