Metin

Bu şiir bir şeye benzeyecekse en çok
unutulmuş bir şehre benzesin isterim
hiç kimse görmemiştir çünkü orada
ince çatılı alnına acıyı siper edip
evinin yolunu gözleyen yakışıklı bir `Gezgin`!
Bu şiir yarıda kalacaksa, ıssız kalsın
isterim, benim de sessizlikten başka
bir anlam bulamayan şu kelimelerim
ve kağıttan bedeni şiirden ince
ruhuna iliklensin `Yerleşik Yabancı`nın!
Çekip gidecekse dokunaklı mecazların
yurduna bir gün, bir ormanda geçsin
isterim bu şiir ve `Kendinin Avcısı` olsun
şair, kimseler onu bulmadan önce!
Bir sebebivarsa bu şiirin, kurtarsın
isterim yüzümüzden hayat denen maskeyi,
bıraksın ömrümüze şiirini de bir avunmalık,
keder gibi çıplak `Küçük Tragedyalar`ın!
Bu şiir bir yağmuru çağıracaksa, kül
şiire düşmeden seni çağırsın isterdim:

Tenha dilde sevdiğim, Metin abi, şairim!