Meyhaneciyle Hasbihal
Davalı felek, davacı ben.
Yanmış yıkılmış bir yürek şahidim,
Kararı verecek olan sen.
Her şey iki ay önce başlamıştı.
Mevsim Kış; aylardan Ocak.
Karlı bir Pazartesi sabahı...
Ulus otobüsü zamanında gelmişti.
Her zamanki simalar karşımda:
Bankacı Ayşe, emekli Rıza Amca, öğretmen Hamdi.
Tanımadığım biri vardı ama yolcular arasında.
O gün ilk defa görüyordum Sevgi'yi.
Soğukta gerilmişti kaşları hafifçe.
Kirpikleri birer mızrap,
Gönlümün tellerini titretti birdenbire.
Gözleri daha da bir parladı,
Sevdiğinin durağına gelince.
Usulca öptü onu yanağından.
Adam bana nispet yaparcasına mutlu;
Kurtulamayacağımı anladım o an yalnızlığımdan.
O günden beri değiştirdim otobüsümü;
Her sabah yarım saat erken kalkıyorum artık.
Geri almak için benden çaldığı gönlümü,
Her akşam iki tek atmadan duramıyorum artık.
Alacağın olsun Felek!
Neredeysen duy sesimi.
Sen yoksun burada ama
Gıyabında yargılıyoruz seni.
Bu kadeh de şerefine!
Karar verildi şimdi:
İki kalem kırıldı bu gece;
Biri senin, biri benim aleyhimde.
Burçin Tüzemen
Burçin Tüzemen şiirleri