Ay Parçam

Ay vururdu saçlarına
Işıklanırdı siluetin
Yüzünün bir yarısı ayda
Bir yarısı karanlık.
Gözlerin parlardı
Tukuazın yeşilinde
Mavileri kıskandırıp.
Aya dönerdin
Şöyle bir bakardın
Gözlerin daha ışıklı...
Sarhoş olurdum ışığının seliyle
Öpmeye çekinirdim ay yarısı tenini
Dudaklarım örseler diye...
Ölsem derdim kollarında
Işıklara boğulup
Ölümü bile farketmeden...

Alber Şarapçıoğlu