Gözlerin Geçiyor Gözlerimden

Gözlerin geçiyor gözlerimden,
Ve ben boğulurken
En deli mavisiyle,
En derin denizinde hasretin.
Güneşlerim tutulurken,
Her akşam ufuklarda
Ve ben içime çekerken,
Geceyi, siyahı,
Ve karanlığı,
Ve acıyı,ve yangını,
Yemyeşil,deniz suyu renginden
Ateş gibi yanan ve yakan gözlerin,
Geçiyor gözlerimden...

Gözlerin geçiyor gözlerimden,
Çılgıncasına vururken,
Kayalıklara deli dalgalar.
Denizlerin en beyza köpüğünde
Yalnız sen varsın
Sen varsın camıma vuran,
Her yağmur damlasında;
Sen varsın canımda,
Kanımda ve damarlarımda
Ve ben her saniye daha,
Yaklaşırken sensizliğin ölümüne
Gözlerin geçiyor, ölesiye gözlerimden,

Gözlerin geçiyor gözlerimden,
Yıldızlara ışığını veren,
Ve ışığını,
Yıldızlardan kıskandığım gözlerin,
Ve ben çaresiz,
Ve ben hayalinle hasta,
Bilmediği iklimlerde,
Gözlerinden,bir iz arayan
Bir iz,bir bakış izi,
Aydınlıklarda ve karanlıklarda...
V e ben ayrılığın şarkısını,
Söylerken her gece,bir başıma,
Yıldızlar ve ay bana serenat yapmakta,

Gözlerin geçiyor gözlerimden
Ne ağıtlar yaktığım,
Ve ne şiirler yazdığım gözlerin,
Yokluğunu bir sünger gibi,
Çekiyorum içime hatırladıkça,
İsyanım volkanlara eş kaynamakta,
Ve sensiz ve kimsesiz ,
Ve ruhsuz ve bedensiz,
Bir hayat yokluğunda;
Ölüme eşdeğer yaşanmakta...

Gözlerin geçiyor gözlerimden,
Yollarına düşüyorum,
Her nağmenin ardından.
Mesafem yok,yolum yok,
İzsizim ve en kötüsü,
Yine,hayalinle ama yine, sensizim.
Ve her ayak izinde pırpırlanan umutlarım,
Her hasret melodisinde,yine kaybolmakta,
Ve her şiir dizesinde yeniden doğmakta
Ve yollanırken her umuda yeniden ,
Aniden gözlerimde,gün batmakta

Gözlerin geçiyor gözlerimden,
Hiçbir hasretin;
Ve ayrılığın kuşatamadığı gözlerin,
Acaba ben miyim,
Bela mimarının seçtiği arsa?
Ben miyim,
Arşı sırtında taşıyan öküz?
Ben miyim,
Ayrılık odunun kürek mahkumu?
Ben miyim,
Acaba aşkının en son idam mahkumu?
Gözlerin geçerken gözlerimden,
Benim bir karataş gibi karşıma diktiğim
Kalbime sorduğum en son sorum bu...