Ağlıyordu Bolaman
Ağlıyordu Bolaman
Çökmüştü kasabalıya hüzün
Dillerde dolaşıyordu söylediğin türküler
Buraya kadarmış at üstünde gidişin
Nalları kırılmış atının, tersine dönmüş kaderin
Kasabaya gelmiştim altı ay sonra
Seninle deniz aşırı yolculuk düşleri kurabilmek için
Güneşi Alişan dağında karşılayabilmek için
Yoktun tahta kulübende
Sordum seni kahveci Yakup Abiye
Ayağa kalktı kahvedeki dostların
Senin için öldü dediler
Toprak oldu dediler
Başıma yıkılmıştı tarihi çınarı Bolaman'ın
Sessizce gidişine ağlıyordu, çocukluk arkadaşın
Sessizce gidişine yanıyordu, kader arkadaşın
Metehan Selçuk
Metehan Selçuk şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.