Sensiz
Dostum Aydın`a
Sen gittiğinde
Sıcaklarda gitti seninle
Yasını tuttu havalar
Dondurdu bizi arkandan
Soğuk vurmuştu her tarafı
Üşüyordu ev arkadaşın
Seni özlüyordu
Sen gitmiştin
Odana girdim dostum
Masan bomboştu,
kitapların, ingilizce notların da yoktu
Yatağın sere serpilmiş di
Odanın da havası kalmamış
İnanmamıştım
Gideceğim diyordun
Ben ise inanmamıştım
Şaka yapıyor, bırakıp gidemez diyordum
Ama gittin
Beni bu koça şehirde
Yalnız yapayalnız bırakıp gittin
Odana her girdiğimde göz yaşlarımı
Zor tutuyorum, ağlamak istiyorum
Ama yapamadım
Bir yandan sana kızıyordum
Bu yüzden ağlayamıyorum
Dostum anlıyorsun değil mi
Sen gittin
Bir suskunluk vurmuştu
Elim hiçbir şeye kalkmıyordu
İçim sıkılıyor, yüreğim daralıyor
Sensiz yemeklerin tadı da yok
Biliyor musun
Hele akşam olunca
Ayaklarım beni geri çeker
Gitmek istemez adımlarım
Kaldırımlardan eve doğru
Bu yüzden ben geceleri
Yirmi ikiden önce eve gitmiyorum
Sensiz tadı yok bu şehrin
Ne gecen zamanın
Ne hafta sonu tatilinin
Şaka yapacak kimsede yok
Biliyorsun ertuğrul kendi aleminde
Şenel desen görmüyor gözü hiçbir şeyi
Söyle o zaman
Ben kime sarılacağım akşamları
Kimi öpeceğim sabahları
Kime naz yapacağım, kim çekecek benim kahrımı
Kimse yok. Bir sen vardın
Ama şimdi sende yoksun
Neden çekip gittin, anlayamadım
Döneceğini de söylemedin
Yoksa sende mi ne yapacağını bilmiyormusun
Bilirsin ben sensiz yapamam
Bende sensiz yapamam
Benim canım abim, dostum
Döneceğin günü bekliyorum
Hasretinle
22.01.2001
Metehan Selçuk
Metehan Selçuk şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.