Şairler | Şiirler

Ben İnsandım

Yoktu hiçbir farkım
diğer kullarından tanrının.
Dokuz ay on gün
ana rahminde kalan,
doğan, büyüyen, konuşan,
yemek yiyen bir candım

Yirmiyedisindeydim daha
henüz ömrüne doymamış
gencecik bir fidandım.
İyiye, güzele, yeniye, doğruya; dost...
Kötüye, çirkine, eskiye, eğriye düşmandım.

Ben İNSAN'dım...!
Canım aldılar ecelsiz
Pırıl pırıl bir onsekiz mayıs günü.
Yoluna baş koyduğum,
vebalım, sevdalım, toprağıma uzandım.
Saplandı yağlı kurşunlar delikanlı bedenime;
Tepeden tırnağa kandım.

Ben İNSAN'dım...!
Ben cümle ezilenlerin sadık dostu,
zulme, baskıya, sömürüye düşmandım.
Bağımsızlık ve özgürlük kavgasında
en ön saflarındaydım, mazlum halkımın.
Elde silah kahramanca savaşandım.
Yokluğuma kadeh tokuşturdu hain takımı,
bilmediler ki ben söylenen türküde,
Yakılan ağıtta
Ve
Dinmeyen silah seslerinde yaşayandım.

Ben İNSAN'dım...!
Ben içcilerin, ben köylülerin,
ben bütün ezilenlerin muhteşem kini.
Ben sömürgeciliğe, emperyalizme
ve yerli gericiliğe karşı,
şaha kalkan halkın gür sesi.
Ben baştan başa İSYANDIM...
Ne beş meteliğe
ırzını vermeye hazır bir hain,
ne de ??yediği insan eti,
içtiği kan olmuş'' bir sultandım.

Ben İNSAN'dım...!
ben Karadeniz'de
Derya dibinde balıklara yem edilen
onbeş özge candım.
Ağrı'ydım ben, Koçgiri'ydim,
Dersim'dim, Zilan'dım...
Deşilmiş karınlardan alınan
günyüzü görmemiş bebeydim ben,
süngülerin ucundaydı salıncağım.

Ben İNSAN'dım...!
Zulüm ve işkence, dert ve kahır
unutulur belkide.
Ben unutulmam.
Çünkü ben dilden dile dolaşan
bir destandım.
Dağlardan, barikatlardan
düşmana kurşun sallayan Gerillanın göğsündeki nişandım.

Ben İNSAN'dım...!
Ben pençelerini ve iğrenç dişlerini
vücuduma geçiren
sömürgecilerin ağzındaki kandım.
Ben toplu imhalar, ben idam, ben sürgün,
ben mecburi iskandım.

Elleri ve kolları birbirine bağlı
kirve, hısım ve akraba,
kimileriyle akrandım.
Oracıkta benzin döktüler üstüme.
Küllerimiz birbirine karıştı;
yüzbinlerle cayır cayır yandım...

Benzerlerimdi katledenler beni,

Ama Ben İNSAN'dım...!
Tarihtim ben. Ezilenlerin, horlananların
tarihi.....

Geçtim zulüm cenderesinden.
Kan kızıla boyandım.
İmparatorlar, sultanlar cümle iblisler
yok etmek istediler beni.
Saldım toprağıma kökümü.
Bugüne dek dayandım.

Ben İNSAN'dım...!
Spartaküs'le beraberdim,
Roma arenalarında
İlk umudu,
ilk gerillasıydım cihanın
Efendilerine karşı ayaklanandım.
1871'de Paris'te, Rusya'daydım
Ekim 1917'de....!

Çin'de, Kore'de, Küba'da, Vietnam'da
Kızıl bayrağı taşıyandım.
Laos'ta, Kamboçya'da, Mozambik'te,
Angola'da kan kusan mitralyözdüm ben...!
Deştim karnını hainin, sömürgecinin;
Cepheden cepheye yankılandım.
Yurt sevgisini iğrenç bir maske gibi
suratlarında taşıyanlar,
Cânım aldılar ecelsiz.

Ben bir MİLİTAN'dım...!
Savaşsız ve sömürüsüz
bir dünya içindi kavgam...
Henüz yirmiyedisindeyken ve
gencecik bir fidanken daha,
bağımsızlığın ve özgürlüğün
kutsal özlemi uğruna
al kanlara boyandım.

Ben İNSAN'dım...!
Ben Bitmeyen Kavga,
Ben Bağmısızlığa Susamış Ülke
Ben Kurtuluşun Gübrelenmiş Toprağı,

BEN KÜRDİSTAN'DIM...!

Bu şiir 1978 yılında bir süikast ile şehit düşen Haki Karer arkadaşın anısına kaleme alınmıştır.

Kürd Gr

 

Kürd Gr şiirleri

 

Populer Şairler