Şimdi
Hazan yokluğunda geldi güzelim,
Baharı özlemek zamanı şimdi.
Ayrılığa sebep eldi güzelim,
Sineye çekmenin zamanı şimdi.
Kader örer iken hicran ağını,
Sensizliğe bağlar her bir bağını.
Söğüdün kuruyan ilk yaprağını
Rüzgara salmanın zamanı şimdi.
Bir gece yarısı uykusuz kalıp,
Semada eşinin seyrine dalıp,
Sensizlik türküsün kendimce çalıp,
Gözyaşı dökmenin zamanı şimdi.
Her şeye, kayıtsız kalıp her şeye,
Sormak; sen kimsin? Diye neşeye
Adını verdiğim mor menekşeye
Mahzunca bakmanın zamanı şimdi.
Sahilde kimsesiz ayak sürürken,
Her dalgaya adın yazmak isterken,
Hayalde alnını şevkle öperken,
Gerçeğe sitemin zamanı şimdi.
Boşalırken gökler deniz dolusu,
Beklerim durulsun, diyerek bu su,
Seninkine benzer toprak kokusu
İçime çekmenin zamanı şimdi.
Vuslata yorduğum aşk masalını,
Hasretten dinlemek zamanı şimdi.
Zülfünde kaybolan aşkın aslını
Yokluğunda bulmak zamanı şimdi.
2 Ekim 1996
Şükrü Hazanlı
Şükrü Hazanlı şiirleri