Deniz

Bir köpek hırıltılarını itiyor yoluma
Ben ceviz ağaçlarına sadece okul çıkışı tırmanırdım oysa
Oysa benim ellerim sadece taze ceviz kabuklarından kararırdı
Kararan ellerimi saklamazdım sıramın üstüne şiirler kazırken
Gözlerimin akına kan sızmamıştı henüz
Ben henüz çocuktum
Sen olmamıştım sanki

İp atlayan bir çocuk fışkırırdı her sabah yatağımdan
Kalkardım
Sapanımın lastiklerini çatalına bağlardım
Bilmezdim aradığım yuvarlak taşın nerede olduğunu
Kargalar geçerken bakardım
Sızlayınca gözlerim anlardım kalbimin neden boş olduğunu
Ben henüz çocuktum
Seni sevmemiştim
Sen olmamıştım sanki

Denizin dalgalarına koşarken savrulan kumlarla
Mehtabı beklerdim yatağımda
Sabah toplayacağım ağlara takılmakta neydi
Mehtabın yerinde yağmur görmekte neydi o gecelerde
Ben henüz çocuktum
Mezarlıklar üzerinde uçurtmalar uçururdum
Bahar gelince ormana giderdim
Denizin bu kum tepesinin ardında olduğunu bile bile
Senin içinde denizin bir damla olduğunu bile bile
Şimdi köpekler hırıldarken içime
Söylüyorum işte
Senin kıyını bulmamıştım
Senin kuyuna düşmemiştim
Sen olmamıştım sanki

Bayramlarda okul bandosunda çaldığım flütün sesini duyurmaya çalıştım sana
Duymadın
Deniz deniz baktığımı görmedin
Ben kipritten evler yapardım ne için
Resimler çizerdim deniz resimleri
Oysa rüyalarıma bakan tepelerin üzerinden geçerdi martılar
İbrelerini kuma döken çam ağaçlarına çıkardım sonra
Denizin kumu beklerdi beni ibrelerin toprak oluşuna kadar
Çocuk olduğumu hatırlatan gamzelerimi kaybetmeden sana
Söylüyorum işte
Bu rüyanın dövmesi seninle işlendi şakaklarıma
Bu çizgiler alnıma seninle çizildi
Ben çocuktum oysa
Sana aşık olmamış
Sen olmamıştım sanki

Gece saklambaç oynardım diğer çocuklarla
Denizin kıyısında yengeç yuvalarını kazardım
Seni bulur muydum kazmasam onları
Sana aşık olmasam olur muydu
Sen bir anda bir Beydağ`ı saldın denizle arama
Bir dağ, bir dağ, bir orman
Neden deniz değil neden
Şimdi köpekler hırıltılarını iterken yarama
Yarama kül serpeceğim
Annemin çamaşır için yaktığı ateşten arta kalan
Bir aşk serpeceğim
Ağdan çıkan yengeçlerin kıskaçlarından aldığım tadla
Ben çocuktum oysa
Sen olmamış, sana ağlamamıştım
Peşin sıra kandan ırmaklara sevgi karıştırıldığını duymamıştım

Karanlık gecelerimi bir boşlukla doldurmak gelirdi içimden
Kanardı yaralarım derinden derine
Senin aşkın yerine
Sererdim baştan başa bir çocuğun hayallerini
Bir denizden bir denize
Senin kıyını bulmamıştım
Senin kuyuna düşmemiştim
Sensiz kalmamıştım
Ben çocuktum
Uğruna ölünecek halim vardı.

(Antalya-1998)