Hey dost
Hey dost;
Yaşıyorsun diyorsun bana,
Evet yaşıyorum ama,
Birde bana sor nasıl yaşıyorum
Bedava değil yaşamak , bedelini ödüyorum
Hem de öyle bir ödüyorum ki;
Her bedeli yüreğimden, canımdan ve onurumdan,
Parçalar koparırcasına ödüyorum.
Doğumumun bana sorulmadığı gibi,
Ölümümde ban sorulmayacak
Ama her an sorulacakmışçasına yaşıyorum
Hem de bedelini hazırlayarak
Gün var hor görülüyorum, aldatılıyorum
Gün var hakketmeden satılıyorum
Ama hepsinin bedelini kendimden ödüyorum
Artık koymuyor bunlar bana,
Asıl bana koyan; ödeyecek bir bedeli olmadan ,
Adice ve şerefsizce yaşayanların bedelini de,
Benim miş gibi ödemek zorunda kalmam.
Bu gün bir toplum varlık içinde yokluk çekiyorsa,
Yanlış yere bedel ödüyor demek
Bizde kendi yanlışları yüzünden pahalı bir bedel ödüyoruz
Tıp fakülteleri dururken;sağlık ocaklarından medet umuyoruz
Ne hastalığımızı önemsiyoruz,
Nede önemseyenleri dinliyoruz
Basit düşüncelerle çözüm arıyoruz
Bir amaç uğruna bedel ödüyoruz
Bu bedeli hakketmeyen bir amaç uğruna yaşıyoruz.
Aydın Kansıray
Aydın Kansıray şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.