Kendie Küsüm
Saçma bir hikayenin son cümlesine sığar hayatım,
Özgün bir türkünün nakaratın da tekrarlanır hatalarım,
Kurumuş bir ağacın kökündeki son su damlasıdır ruhum,
Yanmış bir kağıtta kalmış ,yazı izleridir düşüncelerim..
Ağrısını önemsemedim diye küskün bana başım,
Sözünü dinlemedim diye ,konuşmuyor artık vicdanim,
Kapıyı vurup gitmedim diye taşımıyor beni ayaklarım,
Artık yakıtı bitip yolda kalmış bir arabayım.
Halbuki insan olmak ti bütün amacım,
Karanlık gecelere ışık saçacaktım,
Sevgisiz gönüllere sevgi aşılayacaktım,
Maalesef...ben beni anlatmayı başaramadım........
Gözlerimdeki taşkın seller kadar asi göz yaşlarıma hakim olamayacak kadar çok ağlamak itiyorum.Tıpkı elinden şekeri alınmış bir çocuk gibi....olabildiğince yağunlasmış bulutların oluşturduğu sağanak yağmurlar gibi...sonra bir şimşeğin gürlemesi kadar ürkütücü bağırmak istiyorum...duymak istemeyenlerin duymak zorunda kalacağı kadar..kar olmak istiyorum kapatmak için pisliklerin üstünü,bembeyaz olsun diye dünya..üzerinde kardelen ler yetişsin diye...............
14/12/2000
Aydın Kansıray
Aydın Kansıray şiirleri