Babamın Evinde
Babamın evinde
Yine mavi karanlık bir kış akşamı
Sahte bir yaz yaşanıyor içeride
Odamda çalınmış bir ya ışığı
Bir bardak kaçak çay
Belki o an yaşamanın gerçek tadı
Şeker tadında yaşanan
Otuz yaşındaki emektar radyoda
Metoroloji bültenine inat
Dışarıda hafiften bir kar yağışı
Kafam da şehirler arası yollarda bir konaklama tesisi
Hani dünden kalan bir tas çorbanın
Ödemek zorunda kalına iki kat fiyatı
Gelen gidenlerin el sallayışları
Susuz kalmış çimen bakışları
Sarımtırak yüzlerde bir kızılırmak
Yaşanan bir ilkbahar telaşı
Televizyonda ince bir fasıl tatlı bir musiki
Kumandanın tuşları arasında kalan zamanda
Saklı kalan kulaklarımda
Gecede tren rayları sanki uzadıkça uzuyor
O anlarda aklıma küçüklüğümdeki ben geliyor
Dayak yemediğim günler parmaklarımın ucunda
Ve kulaklarımdan gitmeyen hala devam eden
O tırmalayıcı ses
Babamın evinde yine bir akşam
Ve yine aynı ses babamın horlaması
Yatar yatmaz başladığı
Hayat nedir diye bir sorunun cevabı
Bu güne kadar kafamın alamadığı
Nedir o zaman yaşamak
Babamın bomboş bakışların damı gizli
Yoksa robot üretim tesisinde geçirdiğim yirmi senemi
Yada hayatın cevabı hayatın sorgusun damı gizli
Peki nedir o zaman hayat
Tiksinip de lanetleyip geride bıraktıklarımız mı
Hem kendimizi hem sevdiklerimizi kimsesiz bırakmak mı
İçimizdeki erdemleri suç ve günahla sınamak mı
Yada geçmişte yaptıklarımızı kanatarak özlemek mi
Ve yalan bir hayattan onca yıl kurtuluş beklemek mi
Peki nedir yaşamak denilen şey
Yaşamak denilen belki bir sabun köpüğü
Dokununca var olan dokunca yok olan.
Burhan Kamalı
Burhan Kamalı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.