Karanlık
Eski yaralarımdan şiirler yapmaya çalışıyorum
Ama karanlığın gölgesindeyim!
Karalıgın gölgesi olurmu hiç?
Bilmem...!Bilsem zaten karanlıkta gölge aramam.
Beton yıgıntılara çiziyorum kendimi,Camlarına takılıyor gözlerim.
Hala çerçeve kenarlarında buhun var.
Sinema köşelerinde arıyorum seni,Kenarlarda sevişen sevgililer...
İhanetin baş rollerinde,Kandıramıyorlar bir kuru öpücekle kendilerini.
Yol kenarlarında pinekleşiyor kurumuş yapraklar,
Kimse umursamıyor yitirilen sevgilileri...
Lanetlenmiş bir ülke gibi,böcekleniyorum.Akbabalar çöküyor üstüme,sensizim.
Kan sızıyor kırdığın kalbimde.Kalbimi kırdığın o gün,gün değildir aslında...
Aslını istersen;
Aslın zaten senin içinde!
Bende kalan yanın alkolsüz Yandı.
Sen giderken aldın benden aslını...
Bendeki Sen?BENUSEN?de rehin alındı...
Muharrem Çetinkaya
Muharrem Çetinkaya şiirleri
Muharrem Çetinkaya - Kamufule Şafak |
Muharrem Çetinkaya - Kehanetin Perdesi |
Muharrem Çetinkaya - Karanlık |
Muharrem Çetinkaya - Yitik Ceset |
Muharrem Çetinkaya - İnat Niyet |
Muharrem Çetinkaya - Biçim |