Remzi Baba
Sakallıdır,heybetlidir Remzi Babam.
Kuvvetlidir,korur herkesi düşmandan.
Sorun çözülmez;dönmez O deli kandan.
Vallahi ne serden vazgeçer,ne de yardan.
Erkektir ama duygusaldır Remzi Babam.
Girildimi hiç çıkılmaz bahçe avlusundan.
Ağlatır seni;ezan duyulur uzaklardan.
Meşe taze yapraklarını savurur ormandan.
Öldümü kaldımı bilinmez Remzi Babam.
Son gördüğümde kan akardı havlusundan.
Hiç ayırmayacaktınız O`nu konağından.
Remzi Babam ölmez;merttir O,
Remzi Babam kaçmaz;inattır O.
Şimdi sıra size geldi;kaçın O`ndan!
Remzi Babam paltosunu savuşturarak gelir.
Silahını beline kuşanmış,beyaz atıyla gelir.
Meşe tohumları atın nalları altında ezilir.
Ezan sesleri uzaklardan duyulmaz,kesilir.
Remzi Babam`ın avlusunda yeller eser.
Bahçedeki ağaçlar bir bir kırılır.
Yapma Remzi Baba!,üzme kendini böyle!
Ama dinleyen kim;bahçenin ortasına yıkılır.
Evren Yağcı
Evren Yağcı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.