Dostluğun İyimser Cehennemi...
Gece yıldızları elime serpiştirirken
Bir gece daha sensiz içiyorum Dostum!
Esmer suratını özlüyorum her satırımda,
Usandıran, bayat espirilerini...
Ama hala gülüyorum
Solucanın bağırsakta, bağırmasakta
Yaşayabildiğini kanıtladığına...
Üstad bu akşam kokusunu alamıyor sümbülün;
Yağmuru yağdıramıyor ki aksın `Bir Sel Gibi`...
Kadehi parçalayamıyorum elimde!
Bir kadeh sonra ben parçalanıyorum!
Dibini getirdiğimiz viski şişesi
Farkedilmeden duruyor hala yatağımın altında.
Ağzımın içki kokusu
Yayılır özleminle odamın dört duvarına...
Sen olsan şimdi, erkekliğe bok sürülmesin diye
Farkettirmezdim çakır keyifliliğimi bu gece
Ve ağlardım omzunda hıçkırarak eserime; çaresizliğime...
Ama sen yoksunki sersenişler aralansın yansımalarda?
Yoksunki tamburlar ney ile sevişsin!
Olmalıydın Dostum, içmeliydik bu gece birlikte!
Sıkışmalıydı vezirimin hamlesiyle şahın köşeye...
Her zamanki gibi Cehennemi sevdirmeliydik insanlara!
Hatta Tanrı`nın Cehennemi yaratacak kadar
Kötü olmadığını savunmalıydık çılgınca...
Ege`nin denizi Akdeniz`den soğuktur Dostum!
Hafızanı üşütmeyesin oralarda? ,
Notalarını eksiltmeyesin Alanya`nın hüzünlü şarkılarının?
Bilirim sen sindiremezsin;
Korkutur başka kaldırımların ıslaklığı;
Yatarken üstünü dostlukla ört her gece
Ve annemin -kahvaltı mimarımızın-
Sevgi dolu bağırtılarıyla uyan yeni bir güne...
Gece bir kez daha başlarken gösterisine
Sensizliğe isyan edip içiyorum Dostum!
Evren Yağcı
Evren Yağcı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.